De ecologie
Binnen de visie van ‘Bos dat van zichzelf is’ willen we de natuur zichzelf laten ontwikkelen zonder als mens in te grijpen. We laten het bos haar eigen natuurlijke balans en ecosysteem vormen dat past bij de plek. Dit kan soms decennia duren dus moeten we geduld oefenen.
Bij het teruggeven van bos geven we de voorkeur aan bestaande al wat oudere bossen die over tijd al een robuust ecosysteem hebben opgebouwd. Zo is het bos zelfredzaam en beter bestand tegen klimaatverandering, plagen, ziektes en exoten.
Bij jonge of nieuwe bossen monitoren we extra goed hoe het bos zich ontwikkeld en welke negatieve externe factoren het bos beïnvloeden, bijvoorbeeld vervuiling.
In Nederland zijn ook veel productiebossen met monocultuur. Die zorgen soms voor dilemma's. Laten we die bossen gewoon met rust zodat ze over een lange tijd zelf meer bio-divers worden of hebben we als mens een schuld in te lossen en moeten we die bossen toch op weg helpen naar herstel?
De mens is nog steeds welkom in ons bos maar dan als bescheiden gast in het ecosysteem, in plaats van de mens boven de natuur. In de bossen van zichzelf is de rol van de mens veranderd. De mens wordt in ons bos uitgenodigd om de diepe connectie die wij met de natuur hebben te komen herstellen. Wij zijn immers onderdeel van de natuur en hebben de natuur nodig om te overleven, denk aan de lucht die we inademen, het water dat we drinken, en de gewassen die we eten die groeien uit de bodem. Naast de intrinsieke warde van natuur is het ook in ons belang dat we een sterke en gezonde natuur hebben. Helpen we de natuur dan helpen we ook onszelf.
Via educatie onderzoeken we hoe de mens bij kan dragen aan de zorg van het bos even als dat bossen bijdragen en de zorg en het welzijn van de mens. Zo hopen we mensen te laten ervaren hoe te leven in harmonie met de natuur.
